ایران؛ یکی از ده کشوری که در معرض ناآرامی‌های گسترده خیابانی قرار دارند
تقاطع: موسسه بین‌المللی “نومورا” در ژاپن که خدمات مشاوره امنیتی-اقتصادی ارائه می‌دهد در تحلیلی به قلم “الستر نیوتن”، تحلیل‌گر ارشد سیاسی خود، ده کشوری که استعداد بروز ناآرامی‌های خیابانی در مقیاس بزرگ را دارند برشمرده که یکی از آن‌ها ایران است.
این تحلیل با اشاره به ناآرامی‌های خیابانی رخ‌داده طی یک سال گذشته در کشورهای مختلف جهان، از بورکینا فاسو گرفته تا هنگ‌کنگ، از سه عامل نابرابری اقتصادی، فساد، و نارضایتی از دولت‌ها، به عنوان موتور محرک اعتراض‌های مدنی یاد کرده و با بیان این‌که این عوامل در حال حاضر در چندین کشور وجود دارند، خاطرنشان کرده که در این کشورها، «پدیده اعتراض به احتمال زیاد ادامه خواهد یافت».
تحلیل‌گر “نومورا” با اشاره به این‌که هیچ‌کدام از این ۱۰ کشور با تظاهرات خیابانی، “غریبه” نیستند، از افزایش احتمال وقوع تظاهرات گسترده در آن‌ها خبر داده و نوشته که تاثیر این موضوع بر فضای کسب و کار در این کشورها “شدید” خواهد بود.
از سوی دیگر، در حالی که این ده کشور در دسته‌ی اقتصادهای در حال ظهور یا نوظهور قرار می‌گیرند، “الستر نیوتون” می‌گوید که همواره این‌گونه نیست چرا که در بسیاری کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز تظاهرات خیابانی به صورت فزاینده‌ای دیده میشود.
اما ده کشوری که بر اساس این تحلیل، احتمال وقوع ناآرامی‌های خیابانی در آن‌ها می‌رود، از این قرار هستند:
۱) آرژانتین: کشوری که یکی از بالاترین نرخ‌های تورم در جهان را دارد و ضریب جینی آن ۴۳/۶ است.
۲) برزیل: تابستان گذشته و هم‌زمان با بازی‌های جام جهانی، شاهد ناآرامی‌های گسترده‌ای در اعتراض به شرایط اقتصادی بود.
۳) چین: با وجود غیرقانونی بودن اعتراضات در این کشور کمونیستی، اتفاقات ناشی از ناآرامی اجتماعی در آن، رو به افزایش است.
۴) ایران: تحریم‌های بین‌المللی، اقتصاد جمهوری اسلامی را فلج کرده است. در یک سال گذشته، قیمت مواد غذایی، بر اساس داده‌های رسمی، افزایش ۶ تا ۱۲ درصدی داشته است. در حالی که چشم‌انداز، با روی کار آمدن حسن روحانی، تا حدودی بهبود یافته، اما هم‌چنان بیکاری بالا، محدودیت‌ها بر آزادی‌های سیاسی، و خشونت علیه زنان به عنوان نکات حساس باقی مانده‌اند. در ماه اکتبر (مهر)، هزاران نفر به خیابان آمدند و خواهان پایان دادن به اسیدپاشی‌های سریالی علیه دختران جوانی شدند که نوع پوشش‌شان از نظر محافظه‌کاران ایران، “نامناسب” بوده است. شهروندان هم‌چنین از این‌که دولت به “پلیس امنیت اخلاقی” و “شبه‌نظامیان لباس‌شخصی” آزادی بیشتری داده، ناراضی هستند.
۵) نیجریه: بزرگ‌ترین اقتصاد افریقا با خطر تروریسم از سوی گروه اسلام‌گرای مسلح “بوکوحرام” روبه‌رو است. گروهی که با بمب‌های انتحاری حمله می‌کند و دختران نوجوان را می‌رباید.
۶) روسیه: هرچند که پوتین این روزها از محبوبیت بالای داخلی خود خوشنود است، اما نارضایتی‌هایی نیز از دخالت او در شرق اوکراین وجود دارد. از جمله در ماه سپتامبر، هزاران نفر به خیابان‌های مسکو آمدند و در دفاع از صلح در اوکراین شعار دادند. از سوی دیگر، ارزش روبل روسیه در برابر دلار امریکا به دنبال تحریم‌های ایالات متحده و اتحادیه اروپا در ماه‌های اخیر، ۳۰ درصد کاهش یافته است.
۷) عربستان سعودی: تنش میان اکثریت شیعه در استان‌های شرقی این کشور با حکومت سنی، در ماه گذشته و به دنبال صدور حکم اعدام برای یک “روحانی” شیعه افزایش یافته است.
۸) ونزوئلا: این کشور ثروتمند از لحاظ منابع سوخت‌های فسیلی، با مجموعه‌ای پیچیده از مشکلات داخلی روبه‌رو است. این کشور که در نیمه‌ی نخست امسال، بزرگ‌ترین اعتراضات یک دهه‌ی اخیر خود را تجربه کرده، با نرخ تورم چشم‌گیر ۶۵ درصدی روبه‌رو است.
۹) قلمرو فلسطینی: حملات و خشونت‌های اخیر نسبت به شهروندان اسراییلی در اورشلیم، به احتمالات در خصوص اوقوع “انتفاضه سوم” دامن زده است.
۱۰) شیلی: تمایل به اصلاحات سیاسی در قلب شیلیایی‌های جای دارد که نسبت به “میچل باچله”، رییس جمهور، ناراضی هستند. تظاهرات بزرگ ماه مارس، در کنار اعتراضات دانشجویی ماه سپتامبر، از اصلاحات آموزشی تا اعتراض به نابرابری اقتصادی وسیع را شامل می‌شده است.