نخستین قربانی کارزار "سطل آب یخ".

مثل علی کریمی و عطاران که آب بازی کردند و اصلاً بی خیال هدف این برنامه شدند . خیلی زشته یک عده بچه هم خودشون رو قاطی کردند و فیلم از خودشون میگیرن و شده دقیقاً یک بازی و اکثراً کار هم ندارن هدف اینکار چیه! تو ایران که اینطوریه و شده آب بازی . البته یک عده خیلی کم آدم حسابی ها این کار رو با هدف انجام دادند منظورم همه نیست.

آدم باید عاقل باشه

نادانی بی حد و مرز شده مردم دنیا هرچه تلوزیون نشون بده انجام میدن . موندم اگه فردا یکی تیر چراغ برق بکنه فلان جاش باز هم همه تقلید می کنن یا نه ؟

جوانان درقـرن 21,باسرعت وحشتناکی بسوی حماقت در حرکت هستند و من نمیدانم دنیای سرمایه داری چه سودی از این حماقت جوانان میبرد.چون آنها در پنهان باین عمل جوانان کمک میکنند

راه های زیادی برای کمک به این بیماران هست، این حرکت مثل قمه زنی می مونه

جون آقا جون این ابله‌ها فقط یه طرف قضیه رو دیدن و دارن انجام میدن . بابا اولین بار که این کمپین شروع شد گفتن یا سطل آب یخ یا صد دلار کمک مالی‌ . که الحمد للّه همه از قشر خسیس صد دلار هارو ندادن و با خواهر و مادر سطل آب یخ وصلت کردن ، همش به خاطره صد دلار !!!!! بابا برید داییتونو دیونه کنید .

اینها آزمایش است برای پی بردن به این نکته که تا چه حد میتوان مردم دنیا را با استفاده از رسانه ها تحت تاثیر قرار داد که بدون شک از آنجا که میزان حماقت در دنیا علیرغم پیشرفت علم،‌ بیشتر شده، همه بدون فکر از یک عده آدم معروف و اکثرا فاسد که خوده سیستم ایلومناتی آنها را به معروفیت میرساند، تقلید میکنند و نتیجه اش میشود دنیای وحشی امروز که ملت به جای مهمانی و بگو و بخند در وایبر و فیسبوک مشغول چشم و همچشمی و عکس گذاشتن و فخر فروشی کاذب هستند و نتیجه آن هم شمار وحشتناک بیماران روحی و روانی و افسرده و طلاقهای عاطفی و واقعی و سرانجامی شوم در انتظار دنیا !!!!!!!!!!!!!!!

خوب بهتر نیست همه یه مبلغی رو بدن واینقدر هم اب هدر ندن ؟مثلا نفری 50 هزارتومان وبعد به بیماران کمک کنن اخه سطل اب خالی کردن که هنر نیست همه کسانی که سرشناس بودن هم سطل اب یخ ریختن هم پول دادن بعضی ها از لوطی گری فقط ..تو اب رو یاد گرفتن

دنیا بهتر است به جایِ استفاده از رسانه و پخشِ اخبار یا تشویق اینگونه اعمال، همگی بساطِ منبر و نمازِ جمعه راه انداخته تا جامعه‌ای مانند ایرانِ کنونی عاری از هر گونه فساد یا بیماری‌هایِ وحشتناک روحی روانی‌ و طلاق‌هایِ عاطفی و سرانجامِ شوم مبرا شود، خصوصاً طلاق‌هایِ عاطفی که در ایران نه معنا ائی دارد و نه مفهومی‌، این پسرِ ۱۸ ساله هم اگر یک دوره در حوزه علمیه می‌گذارند، می‌‌آموخت که جان خودش را باید حفظ کند و تنها حق دارد جانِ دیگران را بگیرد، آنوقت چه دنیایِ گٔل و بلبلی می‌داشتیم یک مدینه فاضله مانند ایران کنونی.