کشف بقایای کودکی ۳.۳ میلیون ساله به نام «سِلام»

اواخر سال ۲۰۰۰ میلادی، یک دانشمند اتیوپیایی به نام «زِرای اَلِمسِگاد» در حین وارسی تپه‌های سنگی منطقه دیکیکا اسکلت کوچکی را از زیر خاک بیرون کشید که برای همیشه داستان زندگی او و جهان را دستخوش تغییر کرد.

به گزارش شبکه تلویزیونی سی ان ان، زِرای اَلِمسِگاد می‌گوید: «وقتی بالای سر اسکلت رفتم و استخوان گونه آن را دیدم که از تکه سنگی ماسه‌ای بیرون زده، آن را برگردانده، از نزدیک نگاهش کردم و از شدت تعجب دهانم باز ماند.»

اَلِمسِگاد خیلی زود متوجه شد که این کشف در عرصه علم تاریخ ساز خواهد بود: «همان جا متوجه شدم که این اسکلت متعلق به یک کودک از نیاکان انسان امروزی است».

این دیرین مردم شناس در ادامه توضیحاتش می‌افزاید:‌ «فکر کنید این بچه را در تکه‌ای ماسه سنگ می‌یابید، در حالی که دندان کودک هنوز معلوم است، پیشانی بسیار صاف و عمودی دارد، دندان نیش کوچکی دارد...آن قدر نادر و غیرقابل باور است که خودم هم در شک بودم و نمی‌توانستم بپذیرم که موفق به این کشف شده‌ام و اسکلت [این کودک باستانی] را یافته‌ام.»

با وجود این، زِرای اَلِمسِگاد تصمیم گرفت تا زمانی که تحقیقاتش درباره کشف فوق کامل نشده، آن را رسانه‌ای نکند. ازین رو، در سکوت کامل سنگواره یافت شده را با دقتی وسواس گونه آماده کرد و مورد وارسی قرار داد: «اسکلت در یک تکه ماسه سنگ فشرده پیدا شده بود و باید ذراتش را دانه به دانه از اسکلت جدا می کردم. برای همین هم، چند نفری به من توصیه کردند که تعدادی کاردان فنی استخدام کنم، اما من گفتم نه، خودم این کار را انجام خواهم داد، هر چقدر هم وقت ببرد مهم نیست. کار این بچه را به شخص دیگری نمی‌سپارم.»

در پی این تصمیم، زِرای اَلِمسِگاد سال‌ها در آزمایشگاه خود به سر برد و همان طور که گفته بود ذرات ماسه را دانه به دانه از روی بقایای کودک باستانی زُدود. این پژوهشگر با استفاده از یک میکروسکوپ قدرتمند، موفق شد جزئیات دندان درون جمجمه کودک را مشاهده کند و سن و جنسیت او را مشخص کند.

پس از شش سال پژوهش، اَلِمسِگاد اینک می‌داند که کودک کشف شده دختربچه‌ای سه ساله بوده که حدود ۳.۳ میلیون سال پیش جان خود را از دست داده است.

اکنون، زِرای اَلِمسِگاد در نظر دارد سنگواره این دختر ۳.۳ میلیون ساله را - که نام «سِلام» را برایش برگزیده - به عنوان «کهن‌ترین کودک جهان» معرفی کند: «وقتی زمان کنفرانس مطبوعاتی رسید، انگاری که زنی آبستن بودم که بعد از ۹ ماه نوزادش را زاییده و - به رغم درد، به رغم زمان طولانی و خسته کننده دوران بارداری - لبخند و چهره شادش را می‌بینید که به همسر و پزشکش نگاه می‌کند.»

این محقق تاکید می‌کند که کشف او متعلق به همه ملت‌هاست: «کار من فرای ملت‌هاست، فرای ملیت‌هاست، فرای قاره‌هاست - چرا که همه ساکنان این کره زمین را به یکدیگر پیوند می‌زند.»