افزایش بی‌سابقه غلظت گاز دی اکسید کربن در کره زمین
غلظت گاز دی‌اکسید کربن در اتمسفر به بی‌سابقه‌ترین حد خود رسیده است. گاز دی اکسید کربن که علت اصلی ایجاد اثر گلخانه‌ای و پدیده گرمایش زمین است، یکی از مهم‌ترین مخرب‌های محیط زیست است.
پژوهندگان آمریکا روز جمعه (۲۰ اردیبهشت/۱۰ مه) اعلام کردند که غلظت دی‌اکسید کربن در اتمسفر به مرز ۴۰۰ (ppm) رسیده است.
این پژوهشگرن در ایستگاه تحقیقاتی خود در ماونا لوآ در ایالت هاوایی حد غلظت دی‌اکسید کربن را ۰۳/ ۴۰۰ (ppm) اندازه‌گیری کردند. گفته می‌شود این غلظت در تاریخ بشر بی‌سابقه بوده است.
رسیدن غلظت دی‌اکسید کربن در اتمسفر به مرز ۴۰۰ (ppm) در حالی است که در انستیتوی اقیانوس‌شناسی در سان دیگو، در ایالت کالیفرنیای آمریکا نیز این غلظت با ۰۸/ ۴۰۰ (ppm) اندازه‌گیری شده است.
پژوهشگران نگران افزایش غلظت دی‌اکسید کربن هستند
مایکل من، رئیس "مرکز علمی سامانه کره زمین" در دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا نگرانی شدید خود را از روند سریع افزایش غلظت دی‌اکسید کربن در اتمسفر اعلام کرد و گفت در تاریخ کره زمین چنین افزایشی بی‌سابقه بوده است.
بر اساس گزارش "سازمان جهانی هواشناسان" به کنفرانس دوحه که ۲۶ نوامبر تا هفتم دسامبر سال ۲۰۱۲ میلادی در دوحه تشکیل شد، غلظت گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر، مانند گاز دی اکسید کربن، از سال ۲۰۰۰ تاکنون بیست درصد افزایش یافته است.
موجودات زنده در شرایط معمولی قادرند خود را با تغییرت کند در شرایط جوی عادت دهند. اما قدرت تطبیق در شرایط تغییر شدید در غلظت گاز دی اکسید کربن را ندارند.
مایکل من، رئیس "مرکز علمی سامانه کره زمین" در دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا، همچنین اعلام کرده است که غلظت کنونی گاز دی اکسید کربن در جو بیش از میزانی است که ۱۰ میلیون سال پیش در جو کره زمین موجود بوده است.
گفته می‌شود در آن زمان گرمای کره زمین بیشتر بوده و سطح آب اقیانوس‌ها ده‌ها متر بیشتر از سطح کنونی آب اقیانوس‌ها در جهان بوده است.
باب وارد، رئیس بخش تحقیقات اقلیمی در مدرسه علوم اقتصادی و سیاسی در لندن، در باره خطرات افزایش غلظت گاز دی اکسید کربن در جو کره زمین و خطرات احتمالی آن می‌گوید: «بشریت در حال به‌وجود آوردن شرایط اقلیمی جدیدی در کره زمین است که سبب می‌شود کشورها با خطرات فاجعه‌آمیز جدیدی روبرو شوند.»
کربن دی‌اکسید، دی‌اکسید کربن یا گاز کربنیک با فرمول شیمیایی CO2 از جمله از ترکیب کربن با اکسیژن بر اثر احتراق زغال و مواد آلی در مجاورت اکسیژن، تخمیر مایعات، تنفس حیوانات و گیاهان به دست می‌آید.
گازکربنیک گازی است بی‌رنگ، بی‌بو که سنگین‌تر از هواست. این گاز در آتمسفر زمین در نقش یک سپر حرارتی عمل می‌کند و با اثر گلخانه‌ای طبیعی خود، باعث افزایش دمای کره زمین می‌شود.