قیمت دارو در ایران دو برابر می‌شود
تحریم‌ها تهیه دارو را در ایران گران‌کرده، بهای داروهای وارداتی را افزایش داده و به کمبود برخی داروهای حیاتی انجامیده است. مسئولان اخیرا از دو برابر شدن بهای داروهای وارداتی خبر می‌دهند.
مهدی سلیمان‌جاهی، سرپرست دفترکل نظارت بر دارو و مواد مخدر سازمان غذاو دارو در ایران گفته است که قیمت داروهایی که در ایران تولید می‌شوند بین ۲۰ تا ۳۰ درصد بالاتر می‌رود. اما داروهای وارداتی صد در صد افزایش قیمت خواهند داشت.
دلیل این امر اختصاص نیافتن ارز مرجع به واردات داروست. او گفته که دولت برای جبران این هزینه یک اعتبار ۲۲۰۰ میلیارد تومانی اختصاص داده که البته همه آن برای دارو نیست و بخش‌های دیگر، از جمله بیمه‌ها را نیز دربر می‌گیرد.
تخصیص ارز مبادله‌ای به دارو از ابتدای سال جاری شروع شد. اما به گفته سرپرست دفتر نظارت بر دارو و مواد مخدر، هنوز داروهایی در بازار موجودند که یا با ارز مرجع وارد شده‌اند یا مواد اولیه آنها با این ارز خریداری شده بود. اما با ورود داروهایی که با ارز مبادله‌ای تهیه یا وارد شده‌اند، مردم باید در انتظار تغییر قیمت‌ها باشند.
او در عین حال وعده داده که دولت به داد مردم خواهد رسید. به گفته مهدی سلیمان‌جاهی در سال گذشته یارانه‌ای نزدیک به ۴۰۰ میلیون تومان و سال جاری بیش از ۶۰۰ میلیون تومان برای دارو اختصاص داده شده است.
بنا به گفته مسئولان، از این پس دیگر ارز مرجع به هیچ کالایی تعلق نمی‌گیرد و به دو گروه کالا، یعنی دارو و مواذ غذایی که پیش از این ارز مرجع دریافت می‌کردند، "ارز مبادله‌ای ویژه" تعلق خواهد گرفت. به گفته مهدی سلیمان‌جاهی این «به معنای ارز ارزانتر نیست، بلکه این دو گروه نسبت به سایر محصولات در برخی موارد در اولویت قرار می‌گیرند.»
بیمارستان گران‌تر از هتل
مشکلات درمانی در ایران تنها به افزایش بی‌سابقه قیمت دارو و کمبود آن در بازار خلاصه نمی‌شود. حسن امامی رضوی، معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از تعیین هزینه بستری شدن در بیمارستان‌های خصوصی خبر داده است که چیزی نزدیک به شبی هفتصد هزار تومان خواهد بود.
معاون درمان وزارت بهداشت روز سه شنبه (۹ آوریل/۲۰ فروردین) به خبرنگاران گفته است که رشد تعرفه‌ها در بخش دولتی ۱۸ درصد و در بخش خصوصی ۲۹ درصد خواهد بود.
بستری شدن در بیمارستان‌های خصوصی مخارجی سرسام‌آور دارد
افزایش هفتاد درصدی «هتلینگ»
به گزارش سایت «تابناک» تابستان سال گذشته هزینه بستری شدن در بیمارستان‌های خصوصی یا آن‌چه «هتلینگ» نامیده شده، ۴۰ درصد افزایش یافت و اگر افزایش ۲۹ درصدی سال جاری را به آن اضافه کنیم با ۷۰ درصد افزایش قیمت روبرو خواهیم شد. تعرفه‌ای که برای بخش دولتی در نظر گرفته شده نیز افزایشی ۵۳ درصدی را نشان می‌دهد.
البته این هزینه شامل ویزیت دکتر، دارو و سایر خدمات درمانی نمی‌شود و تنها برای خوردن‌و خوابیدن در بیمارستان خصوصی در نظر گرفته شده است. یعنی بیماری که سروکارش به بیمارستان خصوصی بیافتد، ممکن است موقع مرخص شدن با مشاهده صورت حساب، سکته کند و به سی سی یو منتقل شود.
البته رفتن به سی سی یو هزینه‌ای مجزا دارد. تعرفه در نظر گرفته شده برای «تخت‌های ویژه» یعنی بخش‌هایی مانند سی سی یو یا آی سی یو داستان دیگری است که به گفته معاون درمان وزارت بهداشت عدد مشخصی را نمی‌توان برای هزینه آن ذکر کرد.
مسیر پر پیچ و خم دارو تا رسیدن به ایران
مهدی سلیمان‌جاهی، سرپرست دفترکل نظارت بر دارو و مواد مخدر سازمان غذا و دارو وعده داده است که دولت اجازه نمی‌دهد مردم متحمل افزایش هزینه دارو شوند و با «گسترش پوشش بیمه‌ای داروها در سال جاری»، و «با حمایت سازمان‌های بیمه‌گر و افزایش پوشش‌های بیمه‌ای، مردم افزایش قیمت دارو را چندان احساس نمی‌کنند.»
ولی واقعیت این است که بیماران، بخصوص آن دسته که بیماری‌شان وخیم است، داروهای مورد نیازشان را یا باید در بازار سیاه پیدا کنند یا با سفارش به دوست و آشنای خارج از ایران.
اگرچه کشورهایی که ایران را تحریم کرد‌ه‌اند، تاکید میکنند که داروهای ضروری مردم شامل تحریم نشده، اما تحریم‌ها به طور غیرمستقیم روی کمبود دارو در ایران تاثیر داشته است.
این تحریم‌ها پرداخت‌های بانکی را با مشکل روبرو کرده و داروهای وارداتی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. مسیر پر پیچ و خم ورود دارو به ایران نه فقط باعث بالا رفتن قیمت‌ها شده، بلکه رسیدن دارو به دست بیمار را نیز با تاخیر جدی روبرو کرده است.
داروهای حیاتی برای بیماری‌هایی مانند سرطان، ام اس، دیابت یا داروی بیهوشی، انواع آنتی بیوتیک‌ها، مسکن‌ها و سرم‌های مختلف، هم کمیاب، هم گران تر شده‌اند.
در این میان دست واسطه‌ها باز شده است. به این معنی که وارد کننده‌گان دارو مجبورند دست به دامن کشورهای همسایه یا کشورهایی مانند چین شوند که در حال حاضر بیشترین حجم مبادله با ایران را دارند. این مسیر قیمت دارو را تا رسیدن به دست مصرف کننده بازهم بالاتر می‌برد و جیب واسطه‌ها را پرتر می‌کند.