قارچ های پوستی

قارچ های پوستی

بیماری های قارچی پوست دسته ای از بیماری های عفونی پوست هستند که این بیماری ها معمولاً در فصل گرم سال و شرایط تشدید تعریق شدت و شیوع بیشتری دارند. رطوبت، تعریق و گرما باعث شیوع و گسترش بیشتر بیماری های قارچی پوست می شوند و بهترین راه پیشگیری رعایت بهداشت فردی است.

قارچ های شایع پوستی معمولاً باعث درگیری لایه های سطحی پوست می شوند و به قسمتهای عمقی گسترش پیدا نمی کنند و به شکل های مختلفی تظاهر پیدا می کنند که پزشک معالج برحسب علائم بالینی و آزمایش قارچ می تواند این بیماری ها را به راحتی تشخیص دهد.
پیتریازیس ورسیکالر، یک قارچ سطحی پوست است که به صورت لکه های قهوه ای و سفید بیشتر در تنه و قسمتهای جلویی اندام ها تظاهر پیدا می کند. عامل این قارچ در پوست همه افراد وجود دارد و لیکن شرایط مناسب اعم از رطوبت، تعریق و عوامل نامشخص دیگر باعث بیماری زایی شدن و تظاهرات پوستی خاص می شود. این بیماری به خصوص در افرادی که تعریق شدید داشته و یا دائم در محیط های مرطوب هستند شیوع و گسترش بیشتری دارد.

دسته بزرگ دیگر از بیماری های قارچی در ماتوفیت ها یا قارچ های سطحی پوست هستند که این عفونتهای قارچی بحسب محل درگیری نام گذاری می شوند.
قارچ ها می توانند حتی ناخن های دست و پا و ناحیه کشاله ران را نیز درگیر کنند
دسته دیگری از قارچ های پوستی عفونتهای برفک در بچه ها می باشد که به صورت لکه های سفید در مخاط دهان و زبان دیده می شود و در بالغین این دست عفونتها به صورت دانه های چرکی در نواحی مختلف بخصوص در چین ها نظیر کشاله ران و زیر بغل نمود می نماید.
اکثر عفونتهای سطحی قارچی پوست در صورتی که تشخیص درستی داده شوند درمان راحت و سریعی دارند و در غیر اینصورت اگر تشخیص درست نباشد ممکن است بیمار مدتها تحت درمانهای غلط قرار گیرد.
بهترین راه برای پیشگیری از عفونتهای قارچی رعایت بهداشت فردی و عدم تماس با فرد مبتلا است به عنوان مثال فردی که دچار عفونتهای قارچی است بهتر است تا درمان کامل از تماس در محیط ها و اماکن عمومی نظیر استخرها بپرهیزد تا عفونت به دیگران منتقل نشود. در خصوص عفونت های قارچی سر نیز کودکی که مبتلا به این عفونت است بهتر است تا درمان قطعی از تماس با بچه های دیگر در محیط مدرسه به دور باشد.

انواع عفونت های قارچی:
 
1- عفونت قارچی ناخن:
بدن به صورت طبیعی میزبان انواعی از میکروارگانیسم ها شامل باکتریها و قارچ ها است. برخی از این میکروارگانیسم هابرای بدن مفید هستند. بقیه ممکن است به سرعت تولید مثل کنند و عفونت ها را تشکیل دهند. قارچ ها می توانند روی بافت های مرده مو، ناخن ها و لایه های بیرونی پوست زندگی کنند.عفونت های قارچی ناخن اغلب بیشتر در بالغین دیده می شوند. این عفونت ها اغلب به دنبال عفونت قارچی پا هستند. درمان عفونت های قارچی ناخن ممکن است مشکل باشد و اغلب عود می کنند. ناخن های پا اغلب بیش از ناخن های دست مبتلا می شوند.
 افرادیکه به صورت مداوم به استخرهای شنای عمومی ، ژیمناستیک ، یا حمام های عمومی می روند- - و افرادیکه زیاد عرق می کنند- به صورت معمول عفونت های شبه مخمری دارند، زیرا قارچ هایی که این عفونت ها را ایجاد می کنند در نواحی گرم و مرطوب رشد می کنند.
 خـطر ابتـلا به  یک عفونت قارچی با کفش های تـنگ ، رطوبت طولانی مدت پوست یا جراحـات کوچک پوست یا ناخن افزایـش می یابد.
علایم تغییرات ناخن : شکنندگی ،  بد رنگ شدن،  ازدست رفتن حالت صیقلی و درخشندگی ناخن،  ضخیم شدن ناخن، بد ریختی شکل ناخن، تکه تکه شدن ناخن، نرم شدن(جداشدن) ناخن
 
 
2- کچلی:   
     
 Tinea(کچلی) ، نوعی عفونت قارچی مو، پوست یا ناخن ها است. هنگامیکه روی پوست است ، Tinea (کچلی) معمولاً در ناحیه قرمز کوچکی به اندازه یک نخود شروع می شود. همچنانکه رشد می کند، به یک دایره یا حلقه گسترش می یابد. [Tinea (کچلی) اغلب ringworm (کرم حلقوی) نامیده می شود زیرا شبیه کرم های ریزی زیر پوست است(اما در حقیقت کرم نیستند.) به دلیل اینکه قارچـی که Tinea را ایجاد می کند (ringworm) روی بخش های مختـلف بدن زندگی می کنـد ، برای بخشی از بدن که مبتـلا می کند ،  نامگذاری می شود.  

•    کچلی پا Tinea pedis :
 
کچلی پا ،عفونت قارچی پا یا ringworm پا ،  نوعی عفونت پا است که توسط قارچ ها ایجاد می شود. واژه پزشکی آن Tinea pedis است. کچلی پا ممکن است مدت کوتاه یا طولانی طول بکشد و ممکن است پس از درمان دوباره بازگردد.
 از عفونتهای  قارچی که به نام عفونت های کچلی شناخته می شوند، کچلی پا معمولترین است. این نوع عفونت همزمان با عفونت های قارچی دیگر پوست مثل کچلی کشاله ران رخ می‌دهد. این قارچها در نواحی گرم و مرطوب رشد می کنند .خطر ابتلا به کچلی پا در موارد زیر افزایش می یابد :
  پوشیدن کفشهای تنگ ، بحصوص اگر پلاستیکی باشند،  مرطوب بودن پا بخصوص برای دوره زمانی طولانی
، تعریق زیاد،جراحت کوچک پوست یا ناخن
 
کچلی پا واگیردار است و می تواند از طریق تماس مستقیم یا تماس با کفش ها، جوراب ، یا سطوح دوش یا استخر سرایت کند.
 معمولترین علایم ترک برداشتن، پوسته پوسته شدن و جدا شدن پوست بین انگشتان پا است. ناحیه مبتلا معمولاً قرمز و خارش دار است. بیمار ممکن است احساس سوزش یا گزش کند و تاول ، ترشح و کبره وجود داشته باشد. علاوه بر انگشتان پا، علایم می تواند روی پاشنه های پا ، کف پاها و بین انگشتان رخ دهد.
 

•    کچلی کشاله ران :
 یک عفونت قارچی ناجیه ران است که توسط قارچها ایجاد می شود .کچلی کشاله ران تقریباً انحصاراً در مردان بالغ رخ می دهد.  این بیماری می تواند گاهی اوقات با کچلی پا همراه شود می تواند کچلی کشاله ران با اصطکاک ناشی از لباسها و رطوبت طولانی مدت در ناحیه کشاله ران شعله ورشود (از قبیل رطوبت ناشی از تعریق).
 
 کچلی کشاله ران ممکن است واگیر داشته باشد. این بیماری ممکن است از فردی به فرد دیگر با تماس مستقیم پوست با پوست یا تماس با لباس آلـوده سـرایت کند.  کچلی کشاله ران معمـولاً اطراف چیـن های بالای ران باقـی می مـاند و کـیسه بـیـضه یا آلت تنـاســـلی را در بر نمی گیرد. شدت این بیماری اغلب نسبت به دیگر عفونت های کچلی کمتر است اما ممکن است مدت طولانی باقی بماند. کچلی کشاله ران ممکن است به مقعد گسترش یابد، که سبب خارش و ناراحتی مقعد می گردد.
 
علایم آن  :  خارش کشاله ران، چین های پوستی ران یا مقعد، پوست تیره یا روشن غیر طبیعی،   قطعات فلس مانند (پوسته پوسته) برجسته قرمز که تاول می زند و ترشح دارد. تکه ها اغلب لبه های تیزی دارند. اغلب در اطراف سطح خارجی قرمزتر هستند و رنگ پوست در مرکز طبیعی است . این مسئله ظاهر یک حلقه را ایجاد می کند.
•    کچلی بدن
 قارچها در نواحی گرم و مرطوب رشد می کند. بهداشت بد ، رطوبت طولانی مدت پوست(از قبیل رطوبت ناشی از تعریق) و جراحات خفیف پوست و ناخن خطر یک عفونت قارچی را افزایش می دهد.
 
کچلی بدن واگیرداراست.  بیماری می تواند از طریق تماس مستقیم با فرد مبتلا یا تماس با شانه، لباس آلوده، یا سطوح آلوده کف یا دیواره های حمام یا سطوح استخر سرایت کند. قارچ می تواند توسط حیوانات خانگی (گربه ها حاملین معمول هستند) نیز گسترش یابد.
 
علایم آن:شامل خارش و کهیر پوستی حلقوی قرمز رنگ است. کهیر، ممکن روی بازوها، پاها، صورت یا دیگر نواحی در معرض بدن رخ دهد. مرز ضایعات کهیر پوسته پوسته است.
 
 3-عفونت قارچی سر:
 علایم شامل ضایعات کروی پوسته پوسته روی پوست سر هستند. این نواحی ممکن است قرمز یا متورم (ملتهب) باشند. ممکن است نواحی وجود داشته باشد که بواسطه موهایی که جداشده اند، کچل بنظر برسد، ممکن است نقاط سیاه رنگ کوچک روی پوست سر وجود داشته باشد.
 
خارش پوست سر ممکن است مختصر باشد یا ممکن است اصلاًرخ ندهد. گاهی اوقات ممکن است ضایعات پر از چرک روی پوست سر(Kerions) وجود داشته باشد.